Ebay zaopatrzył nas w kartkę z kalendarza…
Przenosimy się do Silberberg w styczniu 1937…
Poza piękną ilustracją nadającą się na kolejny tatuaż srebrnogórski, możemy przetłumaczyć takie ciekawostki:
„W poezji niemieckiej, Góry Sowie – należące do Ziemi Kłodzkiej – znajdują najmocniejszy wyraz w sztuce „Tkacze” Gerharta Hauptmanna, która przedstawia głodowy bunt tkaczy sowiogórskich w 1844 r. Zalążkiem tego dzieła była opowieść ojca pisarza o dziadku, który sam, jak tkacze przedstawieni w dramacie, siedział za krosnem, cierpiąc niedostatek.
Zaciszne dawniej wioski tkackie otworzyły się obecnie na ruch turystyczny. Piękna sztuka ręcznego tkania jednak nie zanikła, a niejeden wartościowy okaz ręcznie tkanego płótna świadczy o pracowitości mieszkańców przysadzistych izb chłopskich, gdzie nad dużym krosnem wisi jeszcze przyjazna lampa naftowa.
Dostęp do Gór Sowich, poprzecinanych pięknymi dolinami, zapewnia od północy Świdnica i Dzierżoniów, od zachodu – Wałbrzych i Jedlina-Zdrój, a od południa – tętniące życiem miasto przemysłowe Nowa Ruda.
W wąskiej dolinie między Ostrogiem i Warowną Górą leży miasteczko Srebrna Góra. Jego nazwa przypomina o górnikach z Miśni i Złotego Stoku, którzy przybyli tu w 1370 r. i z powodzeniem poszukiwali rudy srebra. Największy rozkwit miejscowego górnictwa przypadł na okres przed wojną trzydziestoletnią, kiedy zostały też przyznane Srebrnej Górze prawa miejskie.
Ponad miasteczkiem Srebrna Góra wznoszą się potężne fortyfikacje, które – dla zabezpieczenia prowincji śląskiej – rozkazał wznieść Fryderyk Wielki. W nazwach Husarenweg (Huzarska Droga), Kroatenplan (Zimna Polanka), Kanonenweg (Sowia Droga) i Grenzweg (Droga Graniczna) odbija się historyczne znaczenie, które miało dawniej to przełęczowe przejście. Również legenda pojawia się w tym miejscu. Onegdaj wspinała się dziewczyna po skale wystającej z murów, by dostać się do ukochanego, który został uwięziony w twierdzy. Od tego czasu wspomniana skała zwana jest Jungfernstieg (Panieńską Ścieżką). W Górach Sowich ma swój dom również „dziki łowca”, grasujący po całym Śląsku, a to w postaci przerażającego psa o świecących oczach i paszczy plującej iskrami”.
Za tłumaczenie serdeczne dzięki dla Prof. Tomasza Przerwy.
Wspólnie działamy na rzecz Europy zielonej, konkurencyjnej i sprzyjającej integracji społecznej.
Projekt „Rewaloryzacja dla potrzeb kulturalno-edukacyjnych zdegradowanych i niedostępnych części Pomnika Historii Twierdzy Srebrna Góra” realizowany jest w ramach Mechanizmu Finansowego EOG na lata 2014-2021.
